These message highlight the real philosophy behind the historic and divine event of Ashura. 

Imam Khomeini the world religious and spiritual leader said at one of occasions in this regard as following:

“The Imam Hussein (PBUH) intention was to enjoin the good and forbid the evil. All deviations are due to the sins that are carried out and apart from the straight path of unity (of God) everything must see how the Imam (as) lived, understand his uprising and what he intended to do when he forbade the evil. One of his intentions was to defeat the corrupt rulers.”

Imam Khomeini said one of the objectives pursued by the grandson of the holy prophet of Islam was establishing a government and administration of good and pious people.  

 “The Master of Martyrs (as) sacrificed his life and his children. He sacrificed everything even though he knew what would happen. If one reads his sayings when he left Medina and in Mecca and when he left Mecca, one realizes that he knew very well what was awaiting him. Imam Hussein (PBUH) did not come to just see through a series of events, no, he came to take the government in his hands, and this is something to be proud of. This is because the government should be in the hands of someone who is like the Master of Martyrs (PBUH), or like his followers...”

The tyrant rulers from Umayyad dynasty had put Islam in danger due to their atheistic behavior and hostile actions towards Islam.

“The fact that the Master of Martyrs left Mecca at a time when pilgrims were coming to Mecca, shows that his uprising was a great political uprising. It was an Islamic-political uprising because the Imam (PBUH) was thinking of Islam and the Muslims, and of defeating the Umayyad dynasty. If it was not for this uprising, Islam would have been obliterated...”  

According to Imam Khomeini, the grandson of the holy prophet relieved Islam from clutches of dictators and evil rulers who were distorting the genuine teachings of divine religion.

“He was thinking of Islam and the Muslims and he did what he did, so that as a result of his jihad and sacrifice, in the future Islam would spread among people……else is evil. This evil and these sins must be obliterated.”

The founder of the Islamic Republic said that the pure teachings of Islam can be revived and kept alive by promoting the legacy of Imam Hussein (PBUH) and keeping alive the culture of Ashura for generations to come. The culture of Ashura will also prevent the human societies from falling into pits of social and moral decline.

Millions of mourners across the globe are commemorating Ashura, the tenth day of the lunar month of Muharram, on which the third Shia Imam, Imam Hussein (PBUH), and his companions were martyred in an unequal battle.

Black-clad mourners are taking to the streets and mosques in different parts of the world, including Iran, to honor the day, which marks a height of mourning ceremonies in Muharram.

Imam Hussein, the grandson of Prophet Muhammad (PBUH), and 72 of his loyal companions, were martyred on Ashura in the battle of Karbala against the second Umayyad caliph, Yazid I, more than 14 centuries ago. Imam Hussein was killed after he refused to pledge allegiance to the tyrant ruler.

The mourning services have been in place worldwide since the beginning of Muharram.

The annual Muharram ceremonies, which have been performed for many centuries, symbolize the eternal and unwavering stance of truth against falsehood and humanity’s struggle against injustice, tyranny and oppression, the cause for which Imam Hussein was martyred.

The great Imam also called on the masses and scholars to take serious intellectual efforts to comprehend and promote the real philosophy behind the tragic event of Ashura.

Imam Khomeini insisted that the mourning ceremonies should be used to promote the genuine and pure teachings of Islam as conveyed by the holy prophet of Islam and his infallible successors.

The founder of the Islamic Republic explained the philosophy behind Imam Hussein's (peace be upon him) uprising which was to take a stance against aggression and tyranny. The grandson of the holy prophet also wanted to install and promote the Islamic principle of commanding for good and forbidding from evil.

In the Name of God, the Compassionate, the Merciful

His Holiness the Doyen of the Martyrs taught all of us what we must do in the face of oppression, in the face of injustice; in the face of tyrannical rulers. Despite, he knew ahead of time that the path he was treading was a path on which he must sacrifice all his companions, his family and sacrifice much-loved individuals for the sake of Islam and he knew of its aftermath. If this movement was not present—the movement of Husayn (‘a)—Yazīd and his followers would have been shown the abrogated image of Islam abrogated in a different light to the people. From the beginning, they had no faith in Islam, were envious, and despised the saints of Islam. In addition to defeating them with this sacrifice, after a while the Doyen of the Martyrs made the people to realize what a tragedy and what a sorrow had befallen them. Moreover, this same sorrow resulted in the decline of the Umayyad dynasty. In addition, he taught in the course of history that this was the true path. Do not be afraid of the numerical superiority; numbers are not important; it is the quality—the quality of the sacred struggle—it is that which does the job. It is possible that the individuals are many in numbers but in terms of quality, they are flawed or hollow. It is also possible that the individuals may be few in numbers but potent and honorable in terms of quality…

What is our duty on the eve of the month of Muharram al-Harām? What are the duties of the eminent theologians and the revered clergy? What are the duties of the rest of the strata of the nation in this month of Muharram? The Doyen of the Martyrs, his companions and household have taught the duties: sacrifice in the battlefield and propagation outside the battlefield. To the same extent that the sacrifice of His Holiness is valued in the presence of the Blessed and Almighty God; and has helped to move forward the movement of Husayn (s), the sermons of His Holiness Sajjād and Her Holiness Zaynab also have been effective to the same extent or almost to the same extent.

They taught us that opposite the tyrant, opposite a tyrannical rule, the women must not be afraid, the men must not fear. Her Holiness Zaynab confronted Yazīd; Her Holiness Zaynab (s) stood up and humiliated him in a manner that the Umayyad had not been humiliated before in that fashion. The speeches that they delivered on the way, in Kūfah and Damascus and the sermon that His Holiness Sajjād (‘a) delivered and made it evident that the issue was not one of confrontation of wrong with right; meaning that they had been misrepresented. They wanted to introduce the Doyen of the Martyrs as a person that was resisting the rulers of the time—the Caliph of the Prophet of God. His Holiness Sajjād revealed the truth at a gathering and so did Her Holiness Zaynab…

All the speakers must pay attention to this and we should all be focused on this objective that if the uprising of His Holiness, the Doyen of the Martyrs (‘a) was not existed, today, we, too could not have been victorious. All this unity of expression, which was the source of our victory, was because of these mourning and grieving ceremonies and these propagation gatherings grounded for the promotion of Islam. The Doyen of the oppressed made available the means for our nation that without being an inconvenience for the nation, the people congregate. Islam has made the mosques to be trenches and they became a means for the nation so that from these very mosques, from these very congregations, from these very gatherings, from these very Fridays and social gatherings, all the affairs that would move Islam forward and carrying out of the uprising were facilitated. From his actions, the Doyen of the Martyrs has especially taught us that what should be the position on the battlefield and what should be the position outside the battlefield; and how must those who are armed combatants should engage in combat; and how those, who are providing backing for the frontlines, engage in preaching and publicizing. The way and mode of the struggle in the sense that how one should engage in combat as a smaller group versus a large gathering; The mode and the way may be adopted for the uprising with a limited number against an oppressive regime that has a hold everywhere. His Holiness, the Doyen of the Martyrs, his honorable household and his noble offspring taught us and nation these matters and what must be done after the occurrence of such tragedy. Should a person surrender? Should one compromise while engaged in holy struggle? Alternatively, stand should be taken in similar way of Zaynab (s) as subsequent to the great tragedy of such kind that “tragedies appear insignificant before it” resisted and confronted the faithless and spoke against the hypocrisy. She spoke on the issue wherever it was possible for her and so did His Holiness ‘Alī ibn Husayn (‘a) despite his indisposition that he did preach in a preeminent way…

You all the clergymen that are in the country have a duty to safeguard this blessing of God, this Divine gift and be grateful for it, and show their gratitude by propagating it. What the Doyen of the Martyrs carried out, the ideology that he had, the path that he traversed, and the victory that he attained for Islam after martyrdom, should be made clear for the people. They should all be made to understand that sacred struggle in the path of Islam is what he had done. He knew that he could not confront such a tyrant who possessed everything in the material sense with a small group numbering less than a hundred persons but he knew that it was the martyrdom that made Islam victorious and revived it…

Gentlemen, you must propagate! It is the month of Muharram. Keep this Muharram alive. Whatever that we have is from this Muharram and these gatherings. Our propagation gatherings are also from Muharram; from the slaying of the Doyen of the Martyrs and his martyrdom. We must approach to the depth of this martyrdom and pay attention to its impact in the world and emphasize that his influence pervades even today. If these eulogizing meetings, sermonizing, mourning, and grieving gatherings were not present, our country would not have triumphed. All revolted under the banner of Imām Husayn—may God’s peace be upon him. Now also you are witnessing that all of them are enthused at the frontline for the love of Imām Hussayn whenever they show them at the frontlines. Honorable propagators, the eminent theologians and the respected sermonizers must determine the issues of the day including the political, social issues and the duty of the people at such a time when we are faced with so many enemies in the gatherings that are organized during the months of Muharram and Safar and the rest of the times. They must make the people to understand that we are in the middle of the way and we must, God willing, traverse the path until the end of the way. If we move ahead with the order that has existed so far, we shall ultimately attain total victory. Our country and its people have by the grace of God, been ready with this order. However, we must not become lethargic…

May God’s peace, mercy and blessings be upon you!

Morning, October 17, 1982 [Mehr 25, 1361 AHS / Dhūl-Hijjah 29, 1402 AH]

From Sahifeh-ye Imam, vol. 17, pp. 48-56

The believers were always recommended by Imam Khomeini to pave the way of Imam Hossein (PBUH) and Ashura throughout their lives.  The contemporary figure maintained that acting upon message of Ashrua would prevent societies from falling into moral and social decline.

Imam Khomeini the founder of the Islamic Republic used to frequently emphasize on significance of reviving the culture of Ashura and genuine message as delivered by the grandson of the holy prophet of Islam, Imam Hussein (peace be upon him).

Imam Khomeini said it were the months of Moharram and Safar which have revived the genuine teachings of Islam throughout the history: “The months of Moharram and Saffar have kept Islam alive.”

The great leader of the Muslim world used to regularly participate in the mourning ceremonies which were held in memorial of the sufferings of the household members of the honorable prophet during this period.

The spiritual leader of the world also advised all preachers to spread real, rational and genuine teachings, as promoted by the holy prophet and his infallible successors, from the tribune during these days.

Imam Khomeini frequently maintained that the Islamic Revolution had been inspired by the culture of Ashura and has had deep roots in the pure legacy of Islam.

Imam’s historical message for the Islamic Revolution was manifested itself in the slogan of “the blood’s triumph over the sword.”

According to Imam Khomeini, The martyrdom of Imam Hussein (PBUH) along with his faithful companions on the 10th of Muharram 61 AH, created one of the most heart-breaking scenes. The Ashura movement also brought on the course of human history such a great spiritual and moral change whose profound impact after several centuries is still being felt.

The grandson of the holy prophet of Islam rose up against the corruption of the corrupt rulers who claimed to be the caliph of Muslims at that time and had caused a decline in religion by distorting the pure tenets of Islam and a denial of the divine revelation. Those rulers were resorting to the rituals of age of Jahiliyah (ignorance).

The most significant achievements of Imam Hussein’s martyrdom are: separating truth from falsehood; revealing the ill-nature of the successors to the caliphate; and demonstrating the real face of Islam and its pure and genuine teachings.

As mentioned by great Imam Khomeini, the Islamic Revolution is a continuation and a precious legacy of pure Islam and the inspiring event of Ashura.

کلمه ((Armagddon)) ((هَرمَجِدُّون)) واژه ای است اصلاً یونانی که بنا به تعریف واژه نامه های آمریکایی همچون فرهنگ ((وبستر)) به معنی نبرد نهایی حق و باطل در آخرالزمان است. همچنین این واژه نام شهری است در منطقه عمومی شام که بنا به آنچه در باب شانزدهم مکاشفات یوحنا، در عهد جدید آمده است، جنگی عظیم در آنجا رخ می دهد و مرحله حاضر از زندگی بشر در آن زمان پایان می یابد. به عبارتی نبرد مذکور، مقدمه تحولی بزرگ است که سرنوشت نهایی آدمی بر روی کره زمین به آن بستگی دارد. 

حادثه شریف ظهور، حادثه ای بزرگ است و قدرت های بزرگ جهان، سیاست خارجی خود را بر مبنای حوادثی که پیش از آن رخ می دهد جهت داده و نقشه های نظامی خود را به شکلی سامان داده اند که آمادگی های لازم برای این حادثه در آن ملحوظ باشند. این در حالی است که مؤسسات دینی و رسانه های این دولت ها نیز، مردم خود را برای پیشباز این حادثه آماده می سازند. 

این مؤسسات دینی به همراه رسانه های دیداری و شنیداری این دولت ها، از سال های دهه هشتاد میلادی مردم خود را به ایمان جمعی به وقوع حادثه ای بزرگ در سرزمین شام که به نبردی هسته ای خواهد انجامید توجه داده اند. این مؤسسات پیوسته مردم خود را به ایمان به این نکته فرا می خوانند که به زودی لشکری از دشمنان مسیح که بدنه اصلی آن از میلیون ها نظامی تشکیل یافته، از عراق حرکت می کند و پس از گذشتن از رود فرات - که در آن زمان به خشکی گراییده است - به سوی قدس رهسپار می شود. اما نیرو های مؤمن به مسیح، راه این لشکر را سد کرده و همگی در آرماگدون با یکدیگر برخورد خواهند کرد و در این مکان است که درگیری اتفاق خواهد افتاد. صخره ها ذوب می شوند... دیوار ها بر زمین فرو می غلتند... پوست تن انسان ها در حالی که ایستاده اند ذوب شده و میلیون ها نفر از بین می روند... و این نبردی نهایی و هسته ای است. 

سپس مسیح برای بار دوم از جایگاه بلند خود بر زمین فرود می آید و پس از چندی زمام رهبری جهان را در دست گرفته و صلح جهانی را برقرار می کند. او دولت صلح را بر زمین نو و زیر آسمانی تازه بنا می کند و این مهم را از مرکز فرماندهی خود در قدس عملی می سازد. 

یک بررسی انجام گرفته از سوی مؤسسه ((تلسن)) که در اکتبر سال 1985 م. به نشر رسیده است؛ نشان می دهد که در حال حاضر 61 میلیون آمریکایی در انتظار واقعه آرماگدون گوش خوابانده اند و این در حالی است که ذکر مؤسسات دینی و ایستگاهای رادیو تلوزیونی که به این مهم پرداخته اند؛ در این مجال میسر نیست.  

مؤسسات دینی آمریکایی این نکته را روشن ساخته اند که سپاهی که از عراق به سوی قدس رهسپار خواهد شد، بنا به پیشگویی حرقیال ( فصل 38 و 39 ) از نظامیانی از عراق،ایران،لیبی،سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل می شوند. مدارس انجیلی در آمریکا بر پایه این تحلیل که واقعه آرماگدون تنها حادثه ای است که بازگشت دوباره مسیح را به زمین ممکن می سازد... و این واقعه ای بسیار نزدیک است، به تبلیغ این دیدگاه پرداخته اند. 

آرماگدونی که این عده از آن سخن می گویند، همان حادثه عظیمی است که پیش از ظهور مهدی علیه السلام رخ خواهد داد، همان حادثه بزرگی که ائمّه ما علیهم السلام، نام قرقیسیا را بر آن اطلاق کرده اند. ائمه ما، از این نکته خبر داده اند که میلیون ها نظامی از آمریکا،اروپا،روسیه،ترکیه،مصر و دول مغرب عربی به اضافه سربازانی از سرزمین شام شامل کشور های سوریه،اردن،لبنان،فلسطین و اسرائیل همگی در ناحیه ای در این محدوده تحت عنوان قرقیسیا با یکدیگر برخورد کرده و پس از حصول درگیری، این سفیانی است که همگی را چونان کشتزاری درو شده در هم می کوبد و از صحنه ی نبرد پیروز بیرون می آید. در صحیحه میسّر از امام باقر علیه السلام نقل است که فرمود: (( ای میسّر! از این جا تا قرقیسیا چقدر راه است ؟ )) عرض کردم: (( همین نزدیکی ها در ساحل فرات قرار دارد )) سپس فرمودند: (( اما در این ناحیه اتفاقی خواهد افتاد که از زمانی که خداوند متعال آسمان ها و زمین را آفریده بی سابقه بوده، چنان که تا وقتی که آسمان ها و زمین برپا هستند هم، واقعه ای همچون آن اتفاق نخواهد افتاد... سفره ای است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر می شوند)) 1 امثال این روایات از امام صادق علیه السلام و سایر ائمه نقل شده است. 

به هر حال مؤسسات دینی انجیلی آمریکا و اروپا آنچه را روانشناسان گفته اند و در قضیه بازگشت دوباره مسیح به زمین پس از حادثه آرماگدون، به کار بسته و به این گفته قائل اند که بی گمان امکان تحقق هر نوع پیشگویی در وهله نخست به ایمان مردم به َآن و به پا فشاری شان بر ضرورت به کرسی نشستن آن و همچنین به شمار نفرات آن ها و شمار نفرات کسانی بستگی دارد که رهبری کاروان تبلیغاتی به راه افتاده برای تحقق بخشیدن به آن پیشگویی را بر عهده دارند.2  

_______________________________________

1. کافی،ج 8،ص 295؛ غیبة نعمانی،ص 267  

2. نشریه موعود،شماره 28 و 32

برای اطلاعات بیشتر به کتاب الفبای مهدویت مجتی تونه ای رجوع کنید.

بسم الله الرحمن الرحيم

إلى جميع الشباب في أوروبا وأمريكا الشمالية

إن الأحداث الأخيرة في فرنسا وما شابهها في بعض الدول الغربية أقنعتني أن أتحدّث إليكم مباشرة.

أتحدّث إليكم أيّها الأعزة دون أن اتجاهل دور والديكم، لأني أرى مستقبل شعبكم وأرضكم بأيديكم، وأرى أن الإحساس بضرورة معرفة الحقيقة في قلوبكم أكثر حيوية ووعياً. وكذلك فإني لا أخاطب الساسة والمسؤولين عندكم لأني أتصور أنهم بعلمٍ ودرايةٍ منهم فصلوا درب السياسة عن مسار الصدق والحقيقة.

حديثي معكم عن الإسلام وبصورةٍ خاصةٍ عن الصورة التي يعرضونها عن الإسلام لكم.

قبل عقدين وإلى يومنا هذا، اي بعد انهيار الإتحاد السوفيتي تقريباً جرت محاولات كثيرة لإعطاء هذا الدين العظيم موقع العداء المخيف. وللأسف إن عملية إثارة مشاعر الرعب والفزع والنفور واستغلالها لها ماضٍ طويلٍ في التاريخ السياسي للغرب.

لا أريد هنا أن أتعرض إلى ما يثيرون من أنواع الرعب في قلوب الشعوب الغربية وعند استعراضكم العابر للدراسات التاريخية والنقدية المعاصرة ستجدون كيف تؤنب الكتابات التاريخية الأعمال الكاذبة والمزيِّفة للدول الغربية تجاه سائر الشعوب والثقافات. إن تاريخ أوروبا وأمريكا يطأطئ رأسه خجلاً أمام سلوكه الإسترقاقي والإستعماري وظلمه تجاه الملوّنين وغير المسيحيين. ثم انّ المؤرخين والباحثين لديكم عندما يمرون على عمليات سفك الدماء باسم الدين بين البروتستان والكاثوليك أو باسم القومية والوطنية إبان الحربين العالميين الأولى والثانية يشعرون بالمرارة والإنحطاط.

وهذا بحد ذاته يدعو الى التقدير؛ ولست استهدف من خلال استعادة قسم من هذه القائمة الطويلة جَلد التاريخ ولكني أريد منكم أن تسألوا كل مثقفيكم ونخبكم لماذا لا يستقيظ الوجدان العام في الغرب دائما إلا مع تأخير عشرات السنين وربما المئات من السنين؟ ولماذا كانت عملية النظر في الوجدان العام تتّجه نحو الماضي البعيد وتهمل الأحداث المعاصرة؟

لماذا نجدهم في موضوع مهم من قبيل أسلوب التعاطي مع الثقافة والفكر الإسلامي يمنعون من تكوّن وعي عام لديكم؟

أنتم تعلمون جيداً أن التحقير و إيجاد حالة النفور والرهاب الموهوم من الآخرين تشكل أرضية مشتركة لكل تلك الإستغلالات الظالمة. أريد الآن أن تسألوا أنفسكم لماذا استهدفت سياسة نشر الرعب والنفور القديمة الإسلام والمسلمين بقوة وبشكل لا سابقة لها؟ لماذا يتّجه نظام القوة والسلطة في عالمنا اليوم نحو تهميش الفكر الإسلامي وجرّه الى حالة الإنفعال؟

هل هناك مفاهيم وقيم في الإسلام تزاحم برامج ومشاريع القوى الكبرى وما هي المنافع التي تتوخاها هذه القوى من وراء طرح صورة مشوّهة وخاطئة عن الإسلام. ولهذا فإن طلبي الأوّل منكم أن تتساءلوا وتتحروا عن عوامل هذا التعتيم الواسع ضد الإسلام.

الأمر الثاني الذي أطلبه منكم أن تقوموا كردِّ فعلٍ لسيل الإتهامات والتصورات المسبقة والإعلام السلبي وأن تسعوا لتكوين معرفة مباشرة ودونما واسطة عن هذا الدين. إن المنطق السليم يقتضي أن تدركوا حقيقة الأمور التي يسعون لإبعادكم عنها وتخويفكم منها فما هي وما هي أبعادها وحقيقتها؟

أنا لا أصرّ عليكم أن تقبلوا رؤيتي أو أية رؤية أخرى عن الإسلام، لكني أدعوكم ألّا تسمحوا أن يستفيد هؤلاء من الإدعاءات المرائية للإرهابيين العملاء لهم وتقديمهم لكم بإعتبارهم مندوبي الإسلام. عليكم أن تعرفوا الإسلام من مصادره الأصيلة ومنابعه الأولى. تعرّفوا على الإسلام عبر القرآن الكريم وسيرة الرسول الأعظم (صلّى الله عليه وآله وسلّم). وأودّ هنا أن أتساءل: هل راجعتم قرآن المسلمين مباشرة؟ هل طالعتم أقوال رسول الإسلام(صلّى الله عليه وآله وسلّم) وتعاليمه الإنسانية والأخلاقية؟ هل اطلعتم على رسالة الإسلام من مصدر آخر غير الإعلام؟ هل سألتم أنفسكم كيف استطاع الإسلام ووفق أية قيم طوال قرون متمادية أن يقيم أكبر حضارة علمية وفكرية في العالم وأن يربي أفضل العلماء والمفكرين؟

أطالبكم ألّا تسمحوا لهم بوضع سدّ عاطفي واحساسي منيع بينكم و بين الواقع عبر رسم صورة سخيفة كاذبة عن الإسلام ليسلبوا منكم إمكانية الحكم الموضوعي. واليوم حيث نرى أن أجهزة التواصل اخترقت الحدود الجغرافية، عليكم ألّا تسمحوا لهم أن يحاصروكم في الحدود الذهنية المصطنعة، وإن كان من غير الممكن لأي أحد أن يملأ الفراغات المستحدثة بشكل فردي ولكن كلاً منكم يستطيع هادئاً لتوعية نفسه وبيئته أن يقيم جسراً من الفكر والإنصاف على هذه الفراغات.

إن هذا التحدي المبرمج من قبل لنوع العلاقة بين الإسلام وبينكم أنتم الشباب أمر مؤلم، لكن بإمكانه أن يثير تساؤلات جديدة في ذهنكم الوقاد والباحث.

إن سعيكم لمعرفة الأجوبة على هذه التساؤلات يشكل فرصة سانحة لكشف الحقائق الجديدة أمامكم، وعليه يجب أن لا تفوتوا هذه الفرصة للوصول الى الفهم الصحيح ودرك الواقع دون حكم مسبق؛ ولعلّه من آثار تحملّكم هذه المسؤولية تجاه الواقع، أن تقوم الأجيال الآتية بتقييم هذه الفترة من تاريخ التعامل الغربي مع الإسلام، بألمٍ أقل زخماً ووجدانٍ أكثر اطمئناناً.

السيد على الخامنئي

2015/01/21

منبع: www.Alumni.miu.ac.ir

تمامی حقوق این وب سایت متعلق به اداره کل دانش آموختگان جامعة المصطفی العالمیه می باشد

Grâce au nom de Dieu, Clément et Miséricordieux

Aux jeunes d'Europe et d'Amérique du Nord

Les événements récents survenus en France ainsi que d'autres faits similaires dans certains pays occidentaux m'ont convaincu de vous écrire ce message. J'ai choisi de m'adresser à vous directement non pas par une volonté délibérée d'ignorer vos parents, mais parce que le futur de vos pays est entre vos mains, et que la quête et recherche de la vérité anime davantage vos cœurs. De même, je ne cherche pas ici à m'adresser aux responsables politiques car je pense qu'ils ont, de façon consciente, séparés les chemins de la politique de ceux de l'honnêteté et de la franchise.

Le sujet que je souhaite aborder ici avec vous est l'islam, et plus spécifiquement le visage qui vous en est présenté. Depuis deux décennies, c'est-à-dire peu après l'effondrement de l'Union soviétique, tout a été fait pour présenter cette religion comme un ennemi qu'il faudrait craindre. L'attisement des sentiments de peur et de haine et leur utilisation dans des buts peu louables ont malheureusement un long passif dans l'histoire politique de l'Occident. Il n'est pas question ici d'évoquer les phobies diverses qui ont pu être véhiculées au sein des nations occidentales. En parcourant rapidement les études historiques actuelles, vous pouvez vous-mêmes vous rendre compte que les recherches historiographiques récentes effectuent une critique conséquente du rôle des Etats occidentaux dans la falsification de l'image des autres nations et cultures. L'histoire de l'Europe et des Etats-Unis est marquée par la honte de la période de l'esclavage puis celle de la colonisation, ainsi que par tout un ensemble d'oppressions et d'injustices commises vis-à-vis des personnes de couleur ou de croyances différentes. Vos chercheurs et vos historiens ont consacré de nombreuses études critiques aux effusions de sang commises au nom de la religion lors des dissensions entre catholiques et protestants, ou encore au nom de la nation ou de l'ethnie durant les Première et Seconde Guerres mondiales.

Le fait de reconnaître de tels faits mérite en soi d'être loué. Je ne souhaite cependant pas ici dresser un inventaire de cette longue liste d'événements regrettables, mais plutôt vous inviter à poser à vos intellectuels la question suivante : pourquoi, en Occident, la conscience collective se réveille toujours avec plusieurs décennies, si ce n'est plusieurs siècles de retard ? Pourquoi l'examen de cette conscience collective doit-il être exclusivement tourné vers des réalités appartenant à un passé lointain, et passer sous silence les questions actuelles ? Pourquoi cherche-t-on à empêcher la formation d'une réflexion générale au sujet d'une question aussi importante que celle de la façon d'aborder et de traiter la culture et la pensée musulmanes ?

Vous savez bien que l'humiliation et le fait de susciter des sentiments de haine et de peur vis-à-vis de "l'autre" constituent le terreau commun à l'ensemble des entreprises de domination fondées sur l'oppression. Je souhaite maintenant que vous vous demandiez pourquoi cette fois-ci, la vieille politique de fomentation de la peur et de la haine a pris l'islam et les musulmans comme objectif, et ce avec une intensité sans précédent. Pourquoi dans le monde actuel, le système du pouvoir souhaite-t-il reléguer la pensée islamique à la marge et la confiner à un rôle passif ? L'islam comprendrait-il des pensées et valeurs qui viendraient contrarier les ambitions des grandes puissances ? Quels intérêts dessert la diffusion de représentations erronées au sujet de l'islam ? Mon premier souhait est donc que vous vous interrogiez au sujet des éléments motivant une telle diabolisation massive de l'islam.

Mon second souhait est qu'en réaction aux nombreux a priori et jugements négatifs, vous essayez de mieux connaître cette religion, et ce de façon directe et sans intermédiaire. Une logique saine implique au moins que vous sachiez ce qu'est exactement cette réalité que l'on cherche à vous faire fuir et que l'on vous présente sous un jour menaçant. Je ne vous invite pas forcément à accepter la façon dont j'envisage l'islam ou telle conception particulière à son sujet, mais je vous incite à refuser que cette réalité dynamique et influente du monde actuel vous soit présentée au travers du filtre de desseins politiques peu louables. Ne permettez pas que les terroristes souvent issus de ces mêmes pouvoirs qui prétendent les dénoncer vous soient présentés comme étant les représentants de l'islam. Essayez de connaître l'islam à travers ses sources authentiques et de première main, à travers le Coran et la vie de son Prophète. La question mérite d'être posée : avez-vous déjà consulté directement le livre sacré des musulmans ? Avez-vous étudié les enseignements humains et moraux dispensés par le Prophète de l'islam ? Avez-vous déjà pris connaissance du message de l'islam à travers une source autre que celle des médias ? Vous êtes-vous déjà demandé sur quelle base et selon quelles valeurs ce même islam que l'on diabolise a pu être à la source de l'une des plus grandes civilisations du monde, et constituer le berceau des plus grands penseurs, et ce pendant de nombreux siècles ?

Je vous demande de ne pas permettre que les portraits dénigrants que l'on peut faire de cette grande religion dressent des barrières psychologiques entre cette réalité et vous, vous privant ainsi toute possibilité de jugement impartial. Dans un monde où les moyens de communication ont brisé les barrières géographiques, ne permettez pas que l'on enserre votre esprit dans des limites construites de toutes pièces. Bien que personne ne puisse à lui seul combler le fossé créé entre ces a priori et la réalité, chacun d'entre vous peut, en s'efforçant personnellement de distinguer le vrai du faux, contribuer à créer des ponts fondés sur une pensée juste et libre ; ce sont ces ponts qui contribuent à réduire de tels fossés. Malgré les difficultés inhérentes à un tel défi, cet effort de pensée peut contribuer à faire naître de nouvelles interrogations dans vos esprits ayant soifs de vérité. Et vos efforts en vue d'obtenir une réponse à ces questions constituent en soi une occasion pour découvrir de nouvelles vérités. Par conséquent, ne laissez pas passer cette occasion de parvenir à une compréhension plus juste et exempte de préjugés de l'islam. Ainsi, peut-être, grâce à votre sens de la responsabilité vis-à-vis de ce qui est vrai et juste, les futures générations pourront se pencher sur cette période d'interactions de l'Occident avec l'islam avec une conscience plus apaisée qu'auparavant.

Seyyed Ali Khamenei

21 janvier 2015

En el nombre de Dios, el Clemente el Misericordioso

A los estudiantes en general de Europa y Norte América:

Los sucesos últimos en Francia y en otros países occidentales me convencieron para que hable directamente con vosotros, jóvenes, sobre estos sucesos. No porque quiera dejar de lado a sus padres y madres, sino porque veo el futuro de la Nación y su tierra en sus manos y también veo en ustedes y vuestros corazones el sentimiento de la búsqueda de la verdad más viva e inteligente.

En este mensaje no hablo con vuestros políticos y gobernantes. Creo que ellos conscientemente han separado el camino de la veracidad y lo correcto del camino de la política.

 Mi palabra con vosotros es sobre el Islam y en especial sobre la imagen y rostro que os presentan del Islam.

Desde hace dos décadas antes, quiere decir casi después del derrumbamiento de la Unión Soviética, se han esforzado mucho para que esta gran religión se vea como un enemigo monstruoso. El sentimiento del miedo, del odio y el aprovecharse para movilizarlos desgraciadamente tiene un antecedente extenso en la historia política de Occidente.

No quiero enumerar en este lugar a los diferentes miedos que han infundido en las naciones occidentales. Ustedes mismos con un breve repaso a las últimas investigaciones críticas sobre la historia ven que han reprochado los revisionistas las actitudes no veraces e insensatas de los gobiernos occidentales con otras culturas y civilizaciones del mundo.

 La historia de Europa y América esta avergonzada de la esclavitud. Desde la época del colonialismo esta cabizbajo y lo mismo está por la opresión a los negros y los no cristianos. Vuestros investigadores e historiadores se lamentan profundamente por los derramamientos de sangre en nombre de la religión entre católicos y protestantes y a nombre de los nacionalismos y etnias en la primera y segunda guerra mundial.

 En sí mismo estos sentimientos son elogiables y mi objetivo al repetir este largo índice no es reprochar la historia sino que quiero de vosotros que pregunten a sus intelectuales por qué la conciencia general en Occidente debe despertar y ser informado con un retraso de diez años y a veces de cientos de años.

¿Por qué la revisión en la conciencia general debe relacionarse con el pasado lejano y no a los asuntos del día? ¿Por qué en un tema tan importante como la manera del encuentro con la cultura y el pensamiento islámico se niegan a que la gente tenga una información general y correcta?

Vosotros sabéis perfectamente que humillar y crear odio y miedo imaginario con respecto a otro siempre ha preparado el terreno para los beneficios opresores.

Ahora yo quiero que se pregunten a sí mismos, ¿Por qué la política antigua de crear miedo y odio con una fuerza sin antecedentes ha tomado como objetivo al Islam y a los musulmanes. ¿Por qué la estructura del poder en el mundo actual quiere que el pensamiento islámico sea colocado en el margen y en una actitud pasiva?

¿Qué contenidos y valores existen en el Islam que perturban al programa de los grandes poderes y que beneficios tendrán en la sombra de deformar el rostro del Islam?

Entonces mi primero pedido a vosotros es que pregunten e investiguen sobre los motivos de esta actitud negativa contra el Islam.

Mi segundo pedido es que en reacción a este diluvio de propagandas negativas y prejuicios traten de obtener directamente y sin intermediario el conocimiento de esta religión. Una lógica sana exige que al menos sepáis qué es y qué esencia tiene el Islam que os atemorizan y os hacen escapar de ello.

Yo no insisto que acepten mi punto de vista o el de otro en el Islam, sino que les digo que esta realidad fluyente y activa en el mundo actual no os sea presentada con los objetivos contaminados . No permitáis que ostentosamente se presenten a vosotros a los terroristas empleados y mercenarios como representantes del Islam.

Conozcan el Islam de las fuentes genuinas y de primera mano. Conozcan al Islam por el camino del Qoran y la vida del gran profeta del Islam.

En este momento quiero preguntarles, ¿acaso vosotros mismos habéis recurrido directamente al Sagrado Corán de los musulmanes? ¿Acaso han estudiado actitudes del profeta del Islam con otras personas y sus enseñanzas humanas y morales? ¿Acaso hasta hoy han recibido el mensaje del Islam de otras fuentes distintas a los medios de comunicación?

¿Acaso se han preguntado a sí mismos ¿cómo y en base a qué valores fue que el Islam desarrollo a lo largo de los siglos la más grande civilización científica y racional en el mundo? educando a los más elevados científicos y pensadores?

Yo pido a vosotros que no permitáis que mostrando una cara desagradable del Islam, crean un obstáculo sentimental entre vosotros y la realidad, quitándoles la posibilidad de poseer un juicio imparcial. Hoy, que los medios de comunicación han roto fronteras geográficas, no permitáis que os encierren dentro de las fronteras mentales y falsificadas.

Si bien nadie puede en forma individual llenar las grietas realizadas pero cada uno de vosotros puede construir un puente de pensamiento y equidad sobre estas grietas con la intención de aclarar a sí mismos y al ambiente alrededor.

Este obstáculo que fue planeado de antemano entre vosotros jóvenes y el Islam aunque es desagradable pero puede crear nuevos interrogantes en vuestra mente curiosa y buscadora.

Hacer el esfuerzo para encontrar las respuestas a estas preguntas les otorga una oportunidad beneficiosa para descubrir nuevas verdades.

Entonces no pierdan esta oportunidad para comprender correctamente sin perjuicios al Islam, quizás por la bendición de su compromiso ante la verdad, Las generaciones venideras que escribirán esta parte de la historia acerca del comportamiento de Occidente con el Islam lo hagan con menos molestia y con una conciencia más tranquila.

Sayyed ALI jamenei

اسامی حضرت مهدی علیه السلام در کتب ادیان

اسامی مبارک حضرت مهدی علیه السلام با الفاظ مختلفی در بسیاری از کتب مذهبی اهل ادیان و ملل مختلف جهان آمده که برخی از آنها چنین است: ((صاحب)) در صحف ابراهیم علیه السلام ، ((قائم)) در زبور سیزدهم، ((قیدمو)) در تورات به لغت ترکوم، ((ماشیع)) - مهدی بزرگ - در تورات عبرانی، ((مهمید آخر)) در انجیل، ((سروش ایزد)) در زمزم زرتشت، ((بهرام)) در ابستاق زند و پازند، ((بنده یزدان)) در زند و پازند، ((لندبطاوا)) در هزارنامه هندیان، ((شماخیل)) در ارماطس،((خوراند)) در جاویدان، ((خجسته)) در کندرال فرنگیان،((خسرو)) در کتاب مجوس، ((میزان الحق)) در کتاب اثری پیغمبر، ((پرویز)) در کتاب برزین آذر فارسیان، ((فردوس اکبر))  در کتاب قبروس رومیان، ((کلمةُ الحق)) در صحیفه آسمانی، ((لسان الصِّدق)) در صحیفه آسمانی، ((صمصام الاکبر)) در کتاب کندرال، (بقیة الله)) در کتاب دوهر، ((قاطع)) در کتاب قنطره، ((منصور)) در کتاب دید براهمه، ((ایستاده)) در کتاب شاکمونی، ((ویشنو)) در کتاب ریگ ودا، ((فرخنده)) در کتاب وشن جوک، ((راهنما)) در کتاب پاتیکل)) ((پسر انسان)) در عهد جدید (اناجیل و ملحقات آن)، ((سوشیانس)) در کتاب زند و هومومن یسن از کتاب زردشتیان، ((فیروز)) در کتاب اشعیای پیامبر، و در کتاب ((شاهبور هرگان)) کتاب مقدس ((مانویه)) ترجمه ((مولر)) نام ((خرد شهر ایزد)) آمده که باید در آخرالزمان ظهور کند، و عدالت را در جهان آشکار سازد . 1